واژه ها را بگذار به حال خودشان...
آرام باش و بدان که این لحظات آرامش را با هیچ واژه ای نمی توان توصیف کرد.
آرام که باشی چشم و گوشت دقیق تر می بینند و می شنود.
آرام که باشی کمتر قضاوت می شوی. قضاوت هایی که آرامشت را بر هم می زنند.
آرام که باشی قلبت مهربان تر می شود، دستانت توانا تر و پاهایت استوارتر.
آرام که باشی آسمانی می شوی...
آرام که باشی خدا را در همه حال حس می کنی.
پس آرامشت را قدر بدان ...
فرقی نمی کند شب من کی سحر شود
شمعی که در فراق بسوزد سزای اوست
بگذار عمر بی تو سراپا هدر شود
رنج فراق هست و امید وصال نیست
این "هست و نیست" کاش که زیر و زبر شود
رازی نهفته در پس حرفی نگفته است
مگذار درددل کنم و دردسر شود
ای زخم دلخراش لب از خون دل ببند
دیگر قرار نیست کسی باخبر شود
موسیقی سکوت صدایی شنیدنی است
بگذار گفتگو به زبان هنر شود
فاضل نظری